Γλυκό Πάγου Λάιτ

Γλυκό Πάγου Λάιτ

Υλικά

3 πακέτα Κριμ κράκερς, 3 βανίλιες, 1 φλυτζ. αλεύρι, 1 κουτί γάλα εβαπορέ ή 1 1/2 λίτρο φρέσκο γάλα, ½ φλυτζ. ζάχαρη, 1-2 σφινάκια κονιάκ ή άλλο ποτό, 2 κουτιά ζελέ λάιτ, ½ κιλό φράουλες ή κάποιο φρούτο κομπόστα για το γαρνίρισμα.

Εκτέλεση

Βάζουμε σε ένα τετράγωνο ταψάκι το ένα πακέτο κριμ κράκερς. Βάζουμε σε κατσαρόλα το γάλα αραιωμένο να βράσει. Πρέπει να είναι αρκετή ποσότητα, για να μας φτάσει. Όταν αρχίσει να φουσκώνει, ρίχνουμε μέσα το αλεύρι αραιωμένο καλά σε κρύο νερό, τη ζάχαρη και τις βανίλιες. Ανακατεύουμε, η κρέμα πήζει αρκετά. Παίρνει μια βράση. Ρίχνουμε και το κονιάκ και ανακατεύουμε. Την αφήνουμε να κρυώσει. Ανακατεύουμε κάπου κάπου για να μην κάνει κρούστα. Φτιάχνουμε το ζελέ, όπως λέει η συσκευασία, αλλά με λιγότερο νερό. Αντί 300 και 300 γρ. και 300 και 300 μετά, βάζουμε 200 γρ. λιγότερο στο σύνολο, για να είναι γευστικό το ζελέ μας και κρουστό. Άλλωστε βγάζουν ζουμί και οι φράουλες!  Το αφήνουμε στην κατσαρολίτσα που το φτιάξαμε, και το βάζουμε στο ψυγείο!  Με προσοχή όμως, να μην πήξει πολύ, γιατί δεν θα μπορούμε να το απλώσουμε μετά!  Όταν περάσει μισή ώρα, βάζουμε το ένα τρίτο της κρέμας πάνω στα κριμ κράκερς στο ταψί. Στεγνά. Απλώνουμε. Βάζουμε το επόμενο πακέτο. Το άλλο τρίτο της κρέμας! Το τελευταίο πακέτο κριμ κράκερς, και την τελευταία κρέμα!  Κόβουμε τις φράουλες σε φετούλες. Τις απλώνουμε επάνω. Με ένα κουτάλι ρίχνουμε το ζελέ που αρχίζει να πήζει, σιγά σιγά, να πάει παντού!  Το αφήνουμε να κρυώσει στο ψυγείο!!!!

Μπορούμε να κάνουμε την κρέμα με κορν φλάουρ βανίλια, και να μη χρησιμοποιήσουμε τις βανίλιες, αλλά το ίδιο γίνεται και με το αλεύρι, αρκεί να πάρει βράση!

Λεμονάδα

ΛΕΜΟΝΑΔΑ.

4 ΠΟΤΗΡΙΑ ΝΕΡΟΥ ΦΡΕΣΚΟΣΤΥΜΕΝΟ ΧΥΜΟ ΛΕΜΟΝΙΟΥ (ΣΟΥΡΩΜΕΝΟ, ΕΤΣΙ;;;)
1 ΚΙΛΟ ΖΑΧΑΡΙΤΣΑ ΛΕΥΚΗ.
Α!!!! ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ ΚΑΤΣΑΡΟΛΑ, ΚΟΥΤΆΛΑ ΚΑΙ ΛΙΓΗ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...
ΛΟΙΠΟΝ - ΛΟΙΠΟΝ......
ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΣΑΡΟΛΙΤΣΑ ΜΑΣ ΣΕ ΟΧΙ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΠΟΡ: ΑΝΑΔΕΥΟΥΜΕ.....
ΑΦΟΥ ΛΕΙΩΣΕΙ Η ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΑΡΕΙ ΒΡΑΣΗ...
......ΤΙ ΕΛΕΓΑ.....
Α... ΝΑΙ... ΑΦΟΥ ΛΕΙΩΣΕΙ Η ΖΑΧΑΡΗ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ, ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΚΡΥΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΑΖΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΑΡΑ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ (ΓΥΑΛΙΝΑ) ΚΑΙ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΨΥΓΕΙΟ.
Η ΑΡΑΙΩΣΗ ΜΕΤΑ ΜΕ ΚΡΥΟ ΝΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΠΑΓΑΚΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΜΑΣ...
(ΠΡΟΣΟΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΨΕΙ ΠΟΛΥ!!!! ΙΣΑ ΙΣΑ ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΖΑΧΑΡΗ!!!!)

ΑΝΤΕ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΣΑΣ.

====================================================

Κι αυτή η συνταγή είναι του φίλου μας του Γιαννάκη Τσοπακιώτη!

Ωραία δεν τα λέει;;;;

Τον ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!!

Την πίνουμε στην Υγειά του την Λεμονάδα!!!!!

 

Ρυζόγαλο

Σίγουρα έχεις καμιά δεκαριά συνταγές αντίστοιχες αλλά μια λεπτομέρεια σε αυτή μπορεί να μην την έχεις.

Κυρίες και κύριοι με αφορμή την ωραία φωτογραφία της Ειρήνης με τα ψαροκάικα σε πρώτο πλάνο θυμήθηκα ένα βράδυ που είχα πάει με κάποιους φίλους για ψάρεμα και έχουμε βγει σε μια βραχονησίδα για να αράξουμε λίγο.

Θάλασσα, αστέρια, θρούμπι και ένα ραδιάκι να παίζει χαμηλόφωνα ένα σκοπό.

Ο καλός καραβοκύρης (της φελούκας δηλαδή...) μας ρωτάει με πονηρό ύφος:

- Να τσιμπήσουμε κάτι;

Εμείς άλλο που δε θέλαμε καθότι το επιτυχημένο ψάρεμα και κυνήγι περιλαμβάνει και κάποιο γεύμα με μπυρίτσα ή κρασάκι...

- Αμέ, έλα ρε δικέ μου, έχεις τίποτα καβάτζα;;;;

Ανοίγοντας με μεγαλοπρέπεια το φορητό ψυγειάκι βγάζει από μέσα.......

...

....

(αγωνία)

....

.....

μπολάκια με..... ρυζόγαλο!!!!

ΝΑΙ - ΝΑΙ !!!!! καλά διαβάσατε!!! ΡΥΖΟΓΑΛΟ!!!!!

Το κάναμε μια χαψιά, με την κανελίτσα του και την λιγούρα μας ήταν άλλο πράγμα!!!

Περιττό να σας πω ότι εκείνο το βράδυ η συνταγή του κοινοποιήθηκε, καταγράφηκε εκθειάστηκε και νοιώθω την ανάγκη να την μοιραστώ μαζί σας!!!

Θα χρειαστείτε:

1 λίτρο φρέσκο γάλα

250 ή 300 γρ. ρύζι καρολίνα

1 βανίλια

1 κρέμα Γιώτη άνθος αραβοσίτου με γεύση βανίλια

ζάχαρη όση σας αρέσει

ΕΚΤΕΛΕΣΗ:

Βράζουμε την καρολίνα μας (όχι του Μονακό, το ρύζι) με νεράκι ώστε να μας προκύψει ένα λασπωτό πιλάφι με λίγο νεράκι. Φυσικά αυτό είναι θέμα πως αρέσει στον καθένα. Να ακούγεται ή όχι το ρύζι στο δόντι!!!!

Σε ένα φλυτζάνι μισογεμάτο με γάλα, αυτό από το 1 λίτρο ντε!!!, κάνουμε τη ανάμιξη και διάλυση των σκονών (πω -πω χημεία το κάναμε) Γιώτη + βανίλια.

Το υπόλοιπο γάλα... μπλούμ στο ρυζάκι μας μαζί με την όση θέλουμε ζάχαρη μέχρι να πάρει βράση.

Στο καπάκι του τσοντάρουμε το φλυτζάνι με το διάλυμα ανακατεύοντας μέχρι να πάρει βράση.

Επειγόντως το μοιράζουμε σε μπολάκια και πασπαλίζουμε με μια ωραία κανελίτσα φρέσκια - φρέσκια.

Αφού κρυώσει λίγο το χλαπακιάζουμε... Ουπς!!! λάθος!!!! συγκρατούμαστε λίγο και το βάζουμε στο ψυγείο να δροσίσει.

Προσοχή είναι μόνο για μας τους εύσωμους!!! οι υπόλοιποι καλό είναι να το αποφεύγουν διότι παχαίνει!!!!

=========================================================

Η συνταγή η μερακλίδικη είναι του φίλου μας Γιαννάκη Τσοπακιώτη!

Τον ευχαριστούμε!!!! 

Νεραντζάκι ολόκληρο πράσινο κουταλιού

Θα χρειαστούμε: 1 κιλό νεραντζάκια με μέγεθος όσο ένα δύευρο. 1 1/2 κιλό ζάχαρη. 3 κουτ. σούπας γλυκόζη. 1 λεμόνι. 1 ποτήρι νερό. Παίρνουμε στο χέρι μας ένα νερατζάκι, και με το εργαλείο που βγάζουμε τα κουκούτσια από το μήλο το φιρίκι, του ανοίγουμε μια τρύπα, από κει που βγαίνει το κοτσανάκι του, ως την αντίθετη άκρη. Διαγώνια.  Με προσοχή.  Τα ρίχνουμε σε λεκάνη με νερό. Έτσι βγαίνουν και τα κουκούτσια τους, και ξεπικρίζουν εύκολα, και βράζουν πιο γρήγορα, και μπαίνει η ζάχαρη και γίνονται νόστιμα. Τους αλλάζουμε το νερό ως την άλλη μέρα 3-4 φορές. Την άλλη μέρα τα βράζουμε, για 1-2 ώρες, δοκιμάζοντάς τα με πιρούνι, να δούμε αν τσιμπιούνται. Όταν βράσουν τα κατεβάζουμε και τα ξεπλένουμε. Τώρα, αλλάζουμε το νερό τους 3-4 φορές την ημέρα, για 3 μέρες. Δοκιμάζουμε ένα να δούμε αν ξεπίκρισαν.  Αν ναι, βάζουμε μια στρώση ζάχαρη (το ένα κιλό από τη ζάχαρη), μια στρώση νερατζάκια, μια στρώση ζάχαρη, μια στρώση νερατζάκια, και το ένα ποτήρι το νερό, και βράζουμε σε μέση φωτιά για 10 λεπτά. Να έχουμε το νου μας μην κολλήσουν. Τα σβήνουμε και τα αφήνουμε να κρυώσουν. Την άλλη μέρα, ρίχνουμε και την υπόλοιπη ζάχαρη, και ξαναβράζουμε το γλυκό για άλλα 10 λεπτά. Ρίχνουμε και την γλυκόζη και τον χυμό του λεμονιού. Αφήνουμε να κρυώσουν, και είναι έτοιμα.

Ωραίο Παγωτό

Καλησπέρα παιδιά!

Και γιατί, βρε μάτια μου, να δώσετε 2, ή 3, ή 4 ευρώ για μια μερίδα παγωτό, και να μην κάνετε το γνωστό πια κόλπο;    Το κάνουν πολλές κοπέλες στην παρέα μας.    Είναι το εξής,   και ελπίζω ότι δεν θα.....  θεωρηθεί Διαφήμιση.

Παίρνουμε ένα κουτί Παγωτό Γιώτης, με 2,5 ευρώ, (υπάρχουν κι άλλες μάρκες) προσθέτουμε μόνο 600 ml  γάλα, το χτυπάμε, και έχουμε 15 μερίδες ωραιότατο παγωτό.   2,6 λίτρα.    Και έχει τόσες γεύσεις.   Ότι θέλετε!   Με τα σιρόπια του μέσα, όλα.   Εγώ μάλιστα προσθέτω μετά, αφού παγώσει, στο σερβίρισμα, βυσσινάδα, κεράσι ή βύσσινο γλυκό, τριμμένο καρύδι ή αμύγδαλο, μπισκοτάκια, σε μεγάλο ποτήρι ή μπολ, με σημαιούλες και ομπρελίτσες, τέτοια, και έχουμε κάτι πολύ όμορφο.  

Το μόνο που χρειάζεται είναι 8 + 2 λεπτά χτύπημα στο μίξερ.  Τόσο δύσκολο είναι;   Τώρα τα μίξερ τα δίνουν με 15 ευρώ.   Το φτιάχνεις και το έχεις στην κατάψυξή σου, για όποτε θέλεις.   Άλλωστε υπάρχει και το άλλο, που αρέσει πάρα πολύ στον Χάρη και στα άλλα παιδιά.  Παίρνω ένα κουτί χωνάκια από το Σούπερ Μάρκετ, και τους το βάζω εκεί.  Το λατρεύουν.   Η αλήθεια είναι, ότι και μένα έτσι μ΄ αρέσει.   Για να μην τρώω πολύ.  Βάζω λίγο σε ένα χωνάκι, και....  παρηγοριέμαι....  Μου φεύγει η κάψα για γλυκό και παγωτό.   Έτσι δεν είναι;

Άντε, μαναράκια μου.....  Χάρηκα που τα είπαμε πάλι!!!!

Φιλάκια πολλά!!!!   

Ειρήνη